Co to znaczy, że Eurasier jest średnio aktywnym i spokojnym psem - teoria i praktyka

Czytamy często że Eurasy to średnio aktywne, albo nawet spokojne psy. 

Uwielbiam czytać takie opisy, bo od razu widzę, że pisze je urodzony marketingowiec. Niby do niczego nie można się przyczepić, bo jak się poczyta między wierszami to prawdę widać, ale wszystko napisane jest takim językiem, że ludzie od razu widzą świat przez różowe okulary, a przed oczami maluje im się (w tym przypadku) pluszowa zabawka z funkcją chodzenia! No istny ideał... 

Marketingowcy wiedzą co robią i piszą tak, żeby zachęcić albo zniechęcić, a ja jestem marketingowcem odwrotnym i mówię prawdę całą prawdę i tylko prawdę i liczę na to, że część z was odstraszę i uznacie, że Euras jednak nie jest dla was (niby studiowałam marketing, ale moja wrodzona tendencja do mówienia prawdy najpierw a myślenia czy powinnam potem, wygrywa z wszelką edukacją).

No więc: Eurasier to pies spokojny i średnio aktywny (patrz powyższe zdjęcie). 

Jest to nawet prawda, ale pod warunkiem, że właściwie przetłumaczymy to "z polskiego na nasze". Otóż: spokojny oznacza w tym wypadku niezbyt reaktywny, czyli: nie dostaje wścieklicy i nie wydziera się na wszystko co się rusza. Nie wszczyna bójek, rzadko w nich uczestniczy, unika konfliktów i ogólnie to woli się zająć sobą (albo swoim właścicielem) niż jak ten idiota ganiać za piłką albo ptakiem. 

Na marginesie: "rzuciłeś piłkę to sam se przynieś" to Eurasowy standard jeśli chodzi o aportowanie, aczkolwiek wyjątki ponoć istnieją. 

Średnio aktywny w tym wypadku oznacza, że ten pies nie wymaga pracy (prawdziwej pracy, czyli zajęcia umysłowego i fizycznego w jednym) przez 5,6 czy nawet 8 godzin dziennie jak to ma miejsce w przypadku ras pracujących, a tym bardziej linii pracujących. Eurasier jest się w stanie zająć sam sobą i to nie oznacza, że od razu będzie szukał zajęcia z pogranicza inżynierii (rozmontowywanie kanapy na części pierwsze) czy że wydepcze ścieżkę w parkiecie od uganiania się za własnym ogonem. One potrafią same odpoczywać i to jest fantastyczne. ALE: na spacerze Euras lubi pobiegać. Nie lubi siedzieć cały dzień w domu i jeśli jest do tego zmuszony, wieczorem błaga wręcz o aktywność. Euras który ma zbyt mało ruchu staje się apatyczny i przygnębiony, a jego wewnętrzna wesołość gaśnie i pies się marnuje. Szkoda psa. Jeśli więc oczekujecie, że wasz pies będzie głównie leżał na kanapie i nie jesteście w stanie poświęcić mu minimum godziny dziennie (a najlepiej dwóch, a w weekendy jeszcze więcej) na spacery, poszukajcie innej rasy. 

Pies spokojny i średnio aktywny w oczach ludzi wygląda zupełnie inaczej, mianowicie: 

Siedzi sobie na kanapie, albo na podłodze przy właścicielu, nie biega prawie wcale, nawet na spacerach, nie ciągnie na smyczy, nie szczeka absolutnie nigdy i na nic, nigdy za niczym nie goni, zanim coś weźmie do pyska, grzecznie pyta właściciela, jeśli przez tydzień nie chce ci się wychodzić na spacery to nic mu nie będzie, nie niszczy, nie ma pazurów i zębów i w zabawie ich nie używa. 

Dobra, to mamy teorię. A praktyka? 

A praktyka, jak zwykle, od teorii się różni. 

Otóż: 

• Eurasy (niektóre) potrafią pogonić za zwierzyną i wtedy ze spokojnego psa przeradzają się w wyścigowego charta i natychmiast głuchną.  
• Eurasy (wszystkie) UWIELBIAJĄ biegać. 
• Eurasier na spacerze wlezie w każdą kałużę, często także wytarza się w znalezionej kupie lub zdechłym ptaku (mniam!). 
• Weźmie do paszczy wspomnianego wyżej ptaka (kupę czasem też) - pisałam, że mniam, nie? .
• Zaczepione przez innego psa, potrafią się odgryźć, ale potrafią też w panice uciekać (zależy od egzemplarza).
• Jeśli się go nie nauczy inaczej, Eurasier ciągnie na spacerze jak parowóz (przypominam: rasy składowe, Samoyed - pies pociągowy - zaskoczeni? a nie powinniście być)
• Drażniony, Eurasier może zapomnieć o swojej stosunkowo niskiej reaktywności i zacząć szczekać. 

"Spokojny" Eurasier na fotkach w praktyce wygląda tak oto: